W przeciwieństwie do większości kleszczy, które biernie czekają na źdźbłach trawy, aż żywiciel się przesunie, kleszcz samotnej gwiazdy jest aktywnym myśliwym . Tak – on cię szuka . Wyczuwa twój oddech, ciepło twojego ciała, a nawet wydychany dwutlenek węgla… i rusza w twoją stronę . Niektórzy eksperci twierdzą, że potrafią przemierzyć kilka metrów przez trawniki lub ściółkę, aby znaleźć ciepłokrwisty posiłek.
I uwierz mi — sama świadomość, że coś tak małego może cię prześladować, wystarczy, żeby ciarki przeszły ci po plecach. (Dosłownie i w przenośni.)
Dlaczego ten kleszcz jest czymś więcej niż tylko obrzydliwym
Jasne, kleszcze są powszechnie obrzydliwe. Ale kleszcz samotnej gwiazdy jest nie tylko obrzydliwy – jest niebezpieczny .
Ten mały potwór może przenosić kilka poważnych chorób, w tym:
- Choroba przypominająca boreliozę (choć nie sama choroba Lyme)
- Południowa choroba wysypkowa związana z kleszczami (STARI) – powoduje wysypkę w kształcie tarczy strzelniczej podobną do boreliozy
- Ehrlichioza – objawy grypopodobne, które mogą stać się poważne, jeśli nie zostaną leczone
- Tularemia – rzadka, ale potencjalnie zagrażająca życiu
- Zespół alfa-gal – tak, naprawdę. Ten powoduje alergię na czerwone mięso.
Zgadza się. Jedno ugryzienie kleszcza samotnej gwiazdy może oznaczać, że nigdy więcej nie zjesz steka, burgera ani papryczki jalapeño zawiniętej w boczek – przynajmniej bez pokrzywki, nudności, a nawet wstrząsu anafilaktycznego kilka godzin później.
Już samo pisanie o tym sprawia, że mam ochotę spalić wszystkie moje buty trekkingowe.
