Utrata bliskiej osoby to doświadczenie emocjonalne i duchowe. W wielu kulturach ludzie odprawiają rytuały nie tylko ku czci d3ad, ale także w celu ochrony żywych. Choć każda tradycja ma swoje własne zwyczaje, jest jedna rzecz, co do której wielu doradców duchowych, uzdrowicieli i starszych po cichu się zgadza: należy spalić poduszkę zmarłego po jego śmierci.
Dlaczego poduszka?
Poduszka to nie tylko miejsce odpoczynku. Wchłania energię – nasze myśli, marzenia, a nawet niewypowiedziane emocje. To miejsce, gdzie człowiek kładzie głowę każdej nocy, gdzie płacze, martwi się i śni. Kiedy ktoś umiera, jego energia nie pojawia się od razu. Niektórzy uważają, że pozostaje, zwłaszcza w przedmiotach osobistych, takich jak poduszki, które są pełne emocjonalnych i duchowych pozostałości.
Praktycy duchowi obawiają się, że przechowywanie lub ponowne używanie poduszki zmarłego może powodować zatrzymanie energii w domu. W niektórych przypadkach ludzie doświadczali wyrazistych snów, uczucia ciężaru emocjonalnego, a nawet ciągłego poczucia „obecności” w pokoju. Choć te zjawiska mogą być nieszkodliwe, mogą również utrudniać zamknięcie się w sobie i uzdrowienie.
Nie tylko przesąd
Zarówno w tradycjach Wschodu, jak i Zachodu, spalenie lub porzucenie pewnych osobistych przedmiotów d3ad jest sposobem na symboliczne ogłoszenie ich ducha. Poduszka jest szczególnie wrażliwa ze względu na swój intymny związek z umysłem i duszą. Niektóre kultury sugerują spalenie jej w ciągu 49 dni od d3ath danej osoby, w duchowym „okresie przejściowym”, kiedy dusza uznaje się za odnajdującą swoją drogę naprzód.
Nawet jeśli nie jesteś głęboko duchowy, pozbycie się takich rzeczy może pomóc na poziomie psychologicznym. To wyraźny akt uwolnienia. Mówisz sobie i wszechświatowi: „Oni poszli dalej, ja też muszę”.
więcej na następnej stronie
