Jest późno, kiedy żałujesz spotkania, Ramiro już zabiera chłopca w drogę i idzie do maluchów. „Se detuvo en seco al escuchar carcajadas”. Wtedy, mruknął głos. „Se asomó al pasillo y los vio”. Lucía leży na podłodze z przepełnionymi oczami, dręczona przez dzieci, postępując zgodnie z instrukcjami.
Zobacz więcej
muzyka
Przenośne Altavocades
Muzyka
musical
„Más a la derecha!”, Gritaba Bruno. Nie, nie, zaskoczysz. A paso atrás, reía Leo. Lucía fingió tropezar contra una silla y sejó caer de manera exaggerada. Klejnoty są w intensywnie brązowych risach, dzięki czemu wibruje ekologiczne propio kroku. Ramiro apretó los puños. Había algo dentro de los que no pudo.
Había gastado fortuny w medycynie, terapie eksperymentalne, urządzenia carísimos i nic. Ale ta kobieta, z rajstopami w oczach i szczerym uśmiechem, oznacza, że jej oczy były przez chwilę ciemne, gdy żyła. Późno, podczas kolacji, Ramiro w milczeniu obserwował, jak klejnoty giną bez parar.
Antes apenas decían palabras sueltas, ahora competían para contarle à Lucía qué tekstura había sido más divetida o que qué olor les recordaba a cosas que solo ellos sabían. „El cafe huele a mámá” – powiedział Bruno z pronto bajando la voz. Lucia lo miró con ternura y tomó su mano. Entonces Guardaremos ese olor como un recuerdo bonito de ella.
Zobacz więcej
Przenośne Altavocades
Muzyka
muzyka
musical
Ramiro sintió un nudo en el estómago. Pamięć o jego zmarłej osobie przyjęła dolía jako kobietę, która nigdy nie została uzdrowiona, ale przede wszystkim dolió było postrzegane jako Bruno buscaba el consuelo en Lucía y no en él. Golpeó suavemente la copa con el tenedor para przerwar. Jest wystarczająco dużo gier. Sceny nie do czytania. Możesz to zrobić później.
Cisza cayó nad płaskowyżem. Niños bajaron la cabeza. Lucía, w przemianie, patrzę z pogodą ducha. Z szacunkiem, Señor Valverde, mówię ze spokojem, wciąż stanowczo. Bez jego gierek. Jesteśmy tu, by wierzyć w kształt świata. Ramiro, lustro fijamente. Nasze ciemne oczy są chronione przez noże.
Twoja osobista umowa na rezultaty, a nie na poetyckie dyskusje. Tej nocy na swoim despacho Ramiro urodził się z whisky bez pochodzenia. Daba vueltas alrededor del escritorio, murmurando en voz baja, „Mis hijos, mis hijos son míos, nadie más”. Pero las obrazy lo perseguían. Las risas en el pasillo, les niños abrazando à Lucía. To słowo, którego nikt nigdy nie użył do prowokacji w nich. Mama.
Zobacz więcej
Przenośne Altavocades
Muzyka
musical
muzyka
Recuerdo de l’esposa falllecida zostało zmieszane z obecnością Lucíi i quello lo confundía aún más. Era jakby poco a poco to kobieta sencilla estuviera zajmująca miejsce, które jej nie odpowiada. Następnego dnia Ramiro zadzwonił, żeby zadzwonić do Señory Gómez, miłośniczki ufnych llaves. „Quiero saber todo de esta niñera”, ordenó.
su pasado, su rodzina, sus motivos, todo. Señora Gómez, zdenerwowana, próbowała się usprawiedliwiać. Señor, la señorita Lucía no ha hecho nada malo. Dzieci są szczęśliwe. Właśnie z tego powodu przerwałem Ramiro listem w sprawie escritorio. Quiero szabla por que. Grupa llaves opuściła głowy i zamilkła. Mientras tanto, Lucía seguía con sus zajęcia sensoryczne.
To właśnie tam zostawiłem klejnoty w kuchni. Weźmy pod uwagę przyprawy, sól, oliwę i canelę. „Świat poznaje się również językiem i mową” – mówi z entuzjazmem. „Każdy smak jest najpiękniejszy na mapie”. Dzieci były zafascynowane, ale wkrótce drzwi zasłoniły się przed niebem.
Zobacz więcej
Muzyka
Przenośne Altavocades
muzyka
musical
Ramiro wszedł w swój kostium nienagannie, z trwałym wyrazem twarzy. Wystarczy, usłyszysz swój głos. Dzieci będą bezpieczne. Lucía lo miró nie zamierza tracić spokoju. Czy coś się dzieje, señor Valverde? Tak, wiesz, że to okrąg. Yo kontrakto niñeras, żadnych artystów callejeros. Lucía oddychała Hondo. Jej instynkt podpowiadał, żeby zawołać, ale przerażający widok klejnotów zmusił ją do noszenia tego. Ellos no necesitan otra niñera.
Trzeba ich nauczyć życia, dać im poczucie, że są zdolni. Właśnie o to chodziło. Ramiro zbliżył się do niej bardziej niż kiedykolwiek wcześniej. Widzisz, o czym mówisz. Jednak zostaniesz obciążona ograniczoną treścią. Bez wątpienia, señorita. Pamiętaj, że masz wszystko, co potrzebne, i nie dbasz o to, żeby coś ekstra zależało od twojej pewności siebie.
Lucía lo stuvo z miradą firmy, ale tylko przez dentro temblaba. Nie chcę się zbytnio ociągać z niczym. Dopiero gdy odkryją, że ty też będziesz szczęśliwy. Cisza w kuchni była nie do zniesienia. Klejnotów, z przeplatanymi dłońmi, nie dało się ruszyć. W końcu Ramiro dio media dostrzegł i odszedł, nie decydując się na nic więcej.
Zobacz więcej
musical
Muzyka
muzyka
Przenośne Altavocades
Ale jest to sformułowanie, które kojarzy się z ekologią. A jeśli zarejestruje cię, który nigdy się nie odważy, dom pokryje lekka neblina. Lucía aprovechó la spokojna para esvantarse przed nimi wszystkimi i przygotuj się na nowe zajęcia. Había zauważył algo en los gemelos podczas los anterior juegos, una specie de sensibilidad especial que iba más allá de lo común.
To nie będzie jedyna rzecz, o którą powinieneś się martwić lub troszczyć, w przeciwnym razie będziesz świadomy rzeczy, z którymi nie musisz mieć nic wspólnego. Postanowiliśmy ponerlo a prueba. Kiedy weszli do domu dziecka, Bruno i Leo stali tam odsunięci, wysłani razem do sypialni i zawsze byli między ich stopami. Co mówiłeś w ten sposób? Pytałem Lucíę. Więc to moje własne słowa powiedział Leo z naturalnością. Zawsze nasze kroki, añadió Bruno. Lucía wygięła las cejas. Lo mismo.
Jak możemy zobaczyć mismo, skoro nie widzimy obrazów? Kiedy jedna osoba się pojawia, druga jest obecna, Leo czuje się niepewnie. Pierwsza aktywność ma miejsce w ogrodzie. Lucia dzieli mieszkanie z różnymi pudełkami z różnymi przedmiotami: dzwonkami, suchymi torbami, butelkami z wodą, perfumami.
Sprzedali swoje oczy, były niepotrzebne, a ich współlokatorzy byli na skrajnych krańcach. Spróbujmy algo nuevo. Nie da się tego użyć, ale kiedy potrząsa się przedmiotem, powinno się wiedzieć, że to coś innego zareaguje. Dzieciaki są czujne. Lucía Tomó, dzwonek i wzburzenie łagodne. Leo umarł, nie mogąc się zdecydować, odwrócił głowę do Brunona.
To Campanita, można śmiało powiedzieć Bruno. Muy bien, ahora cambiemos. Lucía wypiła canela frasco, a współlokatorka poznała Leo. Dziecko ssało głęboko. Zanim zdążyłem podjąć decyzję, Bruno mruknął: „Eo huele a pan dulce”. Lucía se quedó boquiabierta.
powtarzaj ćwiczenie w różnych momentach z różnymi przedmiotami i za każdym razem z jednym z klejnotów parecía adivinar lo que el otro percibía. „To jakby niewidzialne wiadomości” – szepnęła Lucía para sí. Wkrótce w pokoju muzycznym rezydencji odkryła kolejny zaskakujący aspekt. Había un fortepian cubierto de polvo, casi olvidado.Przenośne Altavocades
więcej na następnej stronie
