Pokrzywka słoneczna: Wywoływana przez ekspozycję na światło słoneczne.

Pokrzywka cholinergiczna: związana ze wzrostem temperatury ciała, np. podczas wysiłku fizycznego lub gorącej kąpieli.

Najczęstsze przyczyny pokrzywki

Istnieje szeroki wachlarz możliwych czynników wyzwalających ostrą pokrzywkę:

Reakcje alergiczne: na żywność (np. skorupiaki, orzechy, jaja i mleko), leki (antybiotyki, środki przeciwbólowe np. aspiryna lub ibuprofen), ukąszenia owadów lub lateks.

Zakażenia: wirusowe (np. przeziębienie lub zapalenie wątroby) i bakteryjne (angina paciorkowcowa).

Czynniki fizyczne: Jak wspomniano w przypadku pokrzywki wywołanej.

Stres emocjonalny: Mimo że nie jest bezpośrednią przyczyną, może zaostrzać objawy u osób podatnych.

W przypadku pokrzywki przewlekłej często nie udaje się znaleźć przyczyny zewnętrznej. W znacznym odsetku tych przypadków uważa się, że przyczyną jest autoimmunologia, co oznacza, że ​​układ odpornościowy organizmu atakuje mastocyty.

Diagnoza i leczenie

Rozpoznanie pokrzywki opiera się przede wszystkim na badaniu fizykalnym i wywiadzie pacjenta. Lekarz postara się określić czas trwania nawrotów i możliwe czynniki wyzwalające.

Leczenie ma na celu przede wszystkim złagodzenie objawów i, jeśli to możliwe, unikanie czynników wyzwalających:

Leki przeciwhistaminowe: Stanowią podstawę leczenia. Blokują działanie histaminy, zmniejszając świąd i powstawanie pokrzywki. Stosuje się zarówno leki przeciwhistaminowe dostępne bez recepty, jak i na receptę.

Kortykosteroidy: W cięższych lub bardziej przewlekłych przypadkach w celu zmniejszenia stanu zapalnego można przepisać doustne kortykosteroidy na krótki okres.

Unikanie czynników wyzwalających: Jeśli zidentyfikowano konkretny czynnik wyzwalający, na przykład żywność lub lek, najważniejszym działaniem jest jego unikanie.