- Kwas szczawiowy zaburza wchłanianie wapnia. Gromadzenie się wapnia w niektórych częściach ciała może mieć negatywny wpływ na zdrowie serca, stawów, kości, zębów, serca, nerwów i mięśni.
- Szczawiany wiążą się z wapniem we krwi i tworzą małe i ostre kryształy kwasu szczawiowego. Kryształy te odkładają się w różnych częściach ciała, takich jak nerki, i mogą zwiększać ryzyko tworzenia się kamieni nerkowych.
- Szczawiany wiążą się również z występowaniem wulwodynii u kobiet, czyli schorzenia, w którym kobieta odczuwa ból w czasie stosunku z powodu odkładania się kryształków kwasu szczawiowego w wargach sromowych.
- Szczawiany mogą powodować problemy trawienne, takie jak wzdęcia. Dzieje się tak, ponieważ organizm może nie być w stanie w pełni strawić szczawianów, co powoduje ich kumulację w organizmie i problemy.
Jarmuż nadal jest źródłem składników odżywczych. Czy zatem warto go spożywać?
Pomimo bogactwa cennych składników odżywczych, jarmuż zawiera również substancje antyodżywcze, takie jak szczawiany. Dlatego należy go spożywać ostrożnie. Dotyczy to zwłaszcza osób z problemami związanymi z wapniem.
Gotowanie i gotowanie na parze jarmużu może pomóc obniżyć zawartość szczawianów. Kiełki jarmużu to kolejna opcja, która może pomóc obniżyć zawartość szczawianów. Najbezpieczniejszą opcją jest zbilansowana dieta, składająca się z produktów bogatych w składniki odżywcze i odpowiednio przygotowanych.
Na przykład, nadal możesz spożywać jarmuż, jednak lepiej jest go gotować na parze lub gotować, aby obniżyć zawartość kwasu szczawiowego.
Jarmuż jest bogaty w witaminy, minerały, przeciwutleniacze i substancje przeciwzapalne. Jest świetnym sposobem na wspomaganie trawienia, optymalizację zdrowia jelit, kontrolę wagi oraz ochronę wytrzymałości i zdrowia kości.
