Wpatrywałam się w niego bez słowa. „Zaniepokojony? Mark, to część życia”.
„Wiem, ale to nastolatkowie” – powiedział defensywnie. „Nie muszą tego widzieć. To… prywatna sprawa”.
„Prywatne” – powtórzyłam powoli, czując, jak to słowo pali mnie w język. „Czy tabu?”
Westchnął sfrustrowany. „Czy ona nie mogłaby chociaż lepiej tego zapakować? Albo, nie wiem, schować tego, żeby nie było widać?”
Wziąłem głęboki oddech, powstrzymując gniew, który chciał się we mnie wylać. „Mark, ona ma dwanaście lat. Już jest przestraszona i skrępowana. Ostatnią rzeczą, jakiej potrzebuje, to czuć się brudna”.
Odwrócił wzrok i mruknął: „Mówię tylko, że to sprawia, że chłopcy czują się niekomfortowo”.
Niewygodnie.
To słowo towarzyszyło mi cały dzień jak cień.
Tego wieczoru, przy kolacji, napięcie wisiało między nami niczym niewidzialna ściana. Chłopcy unikali wzroku Emily. W milczeniu dłubała w jedzeniu, z zarumienionymi policzkami i spuszczonymi oczami. W końcu przeprosiła i poszła na górę.
Kiedy później znalazłem ją w jej pokoju, płakała cicho w poduszkę.
„Nawet nie chcą ze mną rozmawiać” – wyszeptała. „Słyszałam, jak się z tego śmieją na dole. A tata… powiedział mi, że mam zostać w pokoju, dopóki się nie skończy, żebym nie przysparzała im kłopotów”.
Przez chwilę nie mogłam mówić. Poczułam ucisk w piersi, ból serca w ten bolesny, znajomy sposób, w jaki matki czują, gdy ich dziecko cierpi – nie ze świata zewnętrznego, ale z wnętrza własnego domu.
Usiadłem obok niej na łóżku i delikatnie czesałem jej włosy. „Nie zrobiłaś nic złego, Emily. Słyszysz mnie? Nie masz się czego wstydzić”.
„Ale wszyscy zachowują się tak, jak ja.”
To mnie załamało.
Bo miała rację.
Tej nocy stałam sama w kuchni, zegar tykał cicho, a dom spał. Nalałam sobie szklankę wody, ale drżenie rąk sprawiło, że się rozlała. Obraz zapłakanej twarzy Emily nie dawał mi spokoju. Myślałam o pokoleniach kobiet przed nami – uciszanych, ukrywanych, którym nakazano dyskrecję w kwestii bólu. I zdałam sobie sprawę z czegoś: jeśli teraz się nie odezwę, nauczę ją, że milczenie to właściwa odpowiedź.
Ciąg dalszy na następnej stronie:
