Kurkuma – dar bogów zamiast tabletek. Przepisy starożytnej medycyny

Większość ludzi zna kurkumę jako przyprawę do potraw. Niektórzy jednak twierdzą, że to po prostu dar bogów, a nie pigułka. Receptury starożytnej medycyny oparte na niej przetrwały do dziś. Dlatego można ją stosować w celu poprawy zdrowia bez interwencji medycznej.

Kurkuma jest bezpośrednim krewnym imbiru. Ma te same korzenie, co imbir, tylko o jaskrawoczerwono-brązowym kolorze. Przyprawę przygotowuje się poprzez zmielenie korzeni na proszek. Jej pojawienie się, można by rzec, bezpośrednio zależało od odkryć nowych ziem w Afryce dokonanych przez Vasco da Gamę. Przecież gdy tylko szlaki stały się otwarte, liczne przyprawy „popłynęły” wraz z nią do Europy, Indii i Ameryki. W tamtych czasach były one cenione jak złoto.

Obecnie kurkumę produkuje się w Indiach, Chinach, na Tajwanie, Filipinach i w Peru. Jest ona szeroko stosowana w przemyśle spożywczym nie tylko jako przyprawa, ale również jako doskonały barwnik. Teraz jednak skupimy się na jej właściwościach leczniczych.

Roślina zawiera następujące substancje dobroczynne: witaminy B, C, K, jod, fosfor, żelazo, olejki eteryczne, barwniki, fitoncydy i przeciwutleniacze.

Ze względu na bogaty skład kurkumy jest ona stosowana do wzmacniania i tonizowania organizmu. Udowodniono, że może ona przeciwdziałać wielu infekcjom. Dlatego jest stosowana w profilaktyce grypy i niedoborów witamin. Kurkuma działa przeciwzapalnie i leczy ropne rany i oparzenia.

Jest skuteczny w leczeniu krwawienia dziąseł, dysbakteriozy, biegunki i wzdęć. Przyprawa ma działanie żółciopędne, co pomaga w utracie wagi i zapobiega objawom choroby Alzheimera. Naukowcy twierdzą, że regularne spożywanie kurkumy w żywności zapobiega nowotworom, migrenom, reumatoidalnemu zapaleniu stawów i cukrzycy.

Przepisy lecznicze z kurkumą na każdą okazję

 

Kontynuuj na następnej stronie