„Dlaczego zmieniasz pościel każdego dnia, córko?”
Uśmiechnęła się do mnie słodko i odpowiedziała:
„Mam alergię na kurz, babciu. Lepiej śpię, kiedy wszystko jest chłodne.”
Mimo to wahałam się. Cała pościel była nowa, pachnąca i starannie dobrana na ślub.
I nikt w naszej rodzinie nie miał alergii.
Stopniowo zaczynałem podejrzewać, że ukrywają coś jeszcze…
Niesamowite odkrycie
Pewnego ranka udawałem, że idę na targ.
Kiedy Mira zeszła do kuchni, wkradłem się do jej pokoju.
Gdy tylko otworzyłem drzwi, poczułem w nosie silny metaliczny zapach.
Moje serce biło szybko.
Podszedłem do łóżka i powoli podniosłem prześcieradło…
Nogi prawie odmówiły mi posłuszeństwa.
Biały materac był pokryty plamami krwi: grubymi, warstwowymi i wszędzie.
I to nie była krew menstruacyjna. Wyglądała inaczej: ciemniejsza, gęstsza, bardziej niepokojąco.
W panice otworzyłem szuflady.
W środku znajdowały się rolki bandaży, butelka środka antyseptycznego i zakrwawiona koszulka, starannie złożona i ukryta.
Prawda Miry
Zbiegłam po schodach, złapałam Mirę za nadgarstek i pociągnęłam ją do góry.
„Wyjaśnij mi to! Co tu się dzieje? Dlaczego jest krew? Dlaczego ją ukrywasz?!”
Początkowo milczała. Całe jej ciało drżało, oczy napełniły się łzami, a usta drżały.
Potem padła mi w ramiona i zaczęła niekontrolowanie szlochać.
„Nanay… Paulo ma terminalną białaczkę.
Lekarze powiedzieli, że zostało mu tylko kilka miesięcy życia.
Przyspieszyliśmy ślub, bo nie mogłam go zostawić.
Chciałam zostać… bez względu na to, jak niewiele”.
Kontynuuj na następnej stronie
