„Jestem w ciąży” – powiedziała cicho. Serce mi stanęło. Po tym wszystkim, co zrobiłam, chroniła siebie i nowe życie, które w niej rosło. Poczułam się jednocześnie upokorzona i zawstydzona.
Tej nocy, leżąc obok niej, dotarło do mnie, że miłość nie jest mierzona doskonałością, ale współczuciem.
Miała pełne prawo odejść, ale zamiast tego wybrała wybaczenie.
W tamtej chwili obiecałem sobie, że stanę się mężem, który naprawdę zasłuży na jej odporność. Życie czasem daje drugą szansę – ale tylko wtedy, gdy dorośniemy na tyle, by na nią zasłużyć.
