Miliarder, podekscytowany możliwością pochwalenia się swoim sukcesem, zaprasza swoją byłą żonę na wystawne wesele, by zaskoczyć się, gdy ta przybywa z parą bliźniaków, o których istnieniu nie miała pojęcia
W rześkie wiosenne popołudnie Alexander Graves, miliarder, który dorobił się majątku własnymi siłami i jeden z najbardziej znanych przedsiębiorców Doliny Krzemowej, dopracowywał listę gości na swój ślub. Po latach bycia na pierwszych stronach gazet dzięki fortunie, bystremu umysłowi biznesowemu i serii głośnych związków, Alexander w końcu był gotowy na ustatkowanie się – po raz kolejny. Tym razem poślubił Cassandrę Belle, olśniewającą modelkę, która stała się influencerką, mającą dwa miliony obserwujących i diamentowy pierścionek zaręczynowy wart więcej niż niejeden dom.
Przeglądając nazwiska ze swoim asystentem, zatrzymał się na jednym wierszu i stuknął palcem w stół.
„Wyślij zaproszenie Lili.”

Jego asystentka mrugnęła. „Lila… twoja była żona?”
„Tak” – powiedział z uśmieszkiem. „Chcę, żeby to zobaczyła. Zobaczyła, co straciła”.
Nie rozwinął tematu, ale zadowolenie w jego głosie jasno wyjaśniło powód.
Lila Monroe-Graves była u boku Alexandra na długo przed milionami, aplikacjami, rundami kapitału wysokiego ryzyka i okładkami magazynów. Pobrali się, mając po dwadzieścia kilka lat, w czasach, gdy pieniędzy było niewiele, ale nadzieja wydawała się bezgraniczna. Wierzyła w niego, gdy nikt inny nie wierzył. Ale po pięciu latach nocnych rozrywek, spotkań z inwestorami i powolnej transformacji w mężczyznę, którego nie znała, ich małżeństwo się rozpadło.
Odeszła cicho, bez dramatów, bez batalii sądowych. Tylko podpisany rozwód i stary pierścionek zostawiony na kuchennym blacie. Nie naciskał na nią, zakładając, że po prostu nie nadąża za jego rosnącymi ambicjami – albo nie chce.
Nigdy tak naprawdę nie rozumiał, dlaczego odeszła tak nagle i szczerze mówiąc, nie obchodziło go to. Aż do teraz.
W spokojnym miasteczku niedaleko San Diego Lila siedziała na ganku, obserwując, jak jej sześcioletnie bliźniaki, Noah i Nora, rysują kredą wzory na podjeździe. Otwierając kopertę, która właśnie do niej dotarła, jej wzrok powędrował po eleganckim papierze.
„Pan Alexander Graves i panna Cassandra Belle serdecznie zapraszają…”
Przeczytała go dwa razy. Jej palce zacisnęły się na krawędziach.
„Mamo, co to jest?” zapytała Nora, stając obok niej.
„Zaproszenie na ślub” – powiedziała Lila, kładąc kartkę na stole. „Od twojego… ojca”.
Słowa były ciężkie. Nie wypowiadała ich na głos od lat.
Noe spojrzał w górę, zdezorientowany. „Mamy ojca?”
Lila powoli skinęła głową. „Tak.”

Niewiele o nim wiedzieli – tylko tyle, że był kimś z jej przeszłości. Nigdy nie zdradziła im szczegółów dotyczących mężczyzny, który stał się bohaterem nagłówków gazet. Wychowała bliźnięta samotnie, początkowo pracując na dwóch etatach, a potem rozwijając własną małą firmę zajmującą się projektowaniem wnętrz. Bywały noce, kiedy płakała w samotności, żałując, że wszystko potoczyło się inaczej – ale ani razu nie żałowała, że chroniła je przed światem aparatów i ego Alexandra.
Jednak gdy wpatrywała się w zaproszenie, coś w niej drgnęło. Przypomniała sobie mężczyznę, którym kiedyś był – tego, który szkicował pomysły na aplikacje na serwetkach, pełnego marzeń o zmianie świata. Tego, który trzymał ją za rękę w strachu przed porodem – zanim straciła pierwsze dziecko. Ten drobny ślub złamał ich bardziej, niż którekolwiek z nich kiedykolwiek przyznało.
